Bolu’da Tarikat yurtları – evleri 2

Dün demiştim, sizlere geleceğinizi göstereceğim diye. Bu gün de tarikat yurtlarında anlatılan hikayelerle devam edelim isterseniz.

Her hikayenin olduğu gibi benim de bir giriş yapmam şart tabi... Bir an düşünelim. Dindar bir insansınız veya hiçbir inancınız yok. (iki örneğin de şahidiyim, farazi konuşmuyorum)

Tek ortak noktanız var. Zor şartlar altında çocuğunuzu okutma derdindesiniz. Ardından gözyaşı dökerek otobüse bindirdiğiniz kızınızı yine bilerek/bilmeyerek ama ellerinizle yazdırdığınız tarikat yurduna gönderiyorsunuz.

Üniversite okuyup aydınlanacak olan çocuunuza yurtta sohbet adı altında neler mi anlatılıyor? Sohbet yapılan odanın kapısında meleklerin olduğu, isteyerek girenlerin günahlarının arındığı, istemeyerek girenlerin ise sırf isteyerek girenlerin hürmetine günahlarının affedildiği söyleniyor-muş...

İçeride tabii ki dini konular konuşuluyor. Söylenene göre ilk zamanlar konular başka yerden açılsa da ablalar lafı bir süre sonra dini konulara getiriyor. İlerleyen günlerde direkt damardan giriliyor.

Deniyor ki kapıdaki melekler tüm düşünceleri okuyorlar-mış... Deniyor ki başını kapatmayanların saçları öbür tarafta yılan oluyor-muş... Deniyor ki diğer yurtlarda .......... yapılıyor-muş... Deniyor ki ....... derneklerinin amacı kızları pazarlamak-mış... Deniyor ki, Atatürk’e “Deccal” deniyor-muş... Diyorlarmış ki diğerlerine uyulursa, kişi namaz kılmazsa, anlatılanlara inanmazsa öbür tarafta yanacak-mış.

Diyorlar-mış ki aslında “Medrese ne zaman yıkıldıysa millet o zaman yıkılmıştır.“

İstedikleri yerlere gitmeleri engelleniyor, belli bir saatten sonra yurttan dışarı çıkamıyorlar-mış... Sanmayın ki akşam 10’dan bahsediyorum...

Sonra bir bakıyorsunuz ki tıp fakültesine gönderdiğiniz kızınıza erkekleri tedavi etmenin günah olduğu öğretilmiş. Ne güzel değil mi? Öğretmen olmak için gönderdiğiniz kızınız anaokulu çocuklarına yanlışı değil günahı öğretmiş.İşte modern bilimin geldiği son nokta.

Haydi, her tarikat evinde bir ablanın – abinin olmasını anladık. Onların da üstüne semt ve bölge imamı olmasını, fakültelerde nasıl örgütlendiklerini ve kim olduklarını da öğrendik. Peki ya devlet yurtları, okul yurtları çok mu temiz?

Her odaya organize şekilde yayılmış olmaları tesadüf mü? Yurt odalarında istişareler yapmaları çok mu “görünmez”?

Cemaate yardım eden dükkanlardan alışveriş yapmaları, Atatürkçü kişilerden birşey alınmamasını söylemeleri çok mu “organize”?

Devlet yurtlarında bu kadar rahat çalışmalarını engelleyenleri, onu da geçtim anlattıklarının tersini savunanları ve doğruları anlatanları sudan bahanelerle yurt sorumlularına şikayet etmeleri çok mu “cüretkar”?

İsmi bende saklı olan 3 yurt, Bolu dışından üniversiteyi kazanan öğrencilerin evlerine gidiyor. Bazılarının cep ve hepsinin ev telefonlarını öğreniyorlar, düşünün ev adreslerine kadar gidiyorlar. Bu da yetmiyor otobüs terminalerine bile geliyorlar. Sadece hizmet için mi? Rektörümüz Bolu’da yurt sorunu kalmayacağını belirtirken acaba bahsi geçen “Tarikat Yurtlarını” da bahsettiği yurtların arasına koyuyor mu?

Atatürkçü ve aydın kimliğiyle tanıdığım Rektörümüzün bu tür faaliyetler gösteren yurt ve tarikatlara karşı tutumu, Bolu’nun üst düzey yöneticisinin, Tarikat da olsa dernek de olsa eğitime destek veren herkesin destekçisi olduğunu söylemesiyle nasıl da paralellik gösteriyor değil mi?

Peki kimse sormuyor mu “Acaba okulu kazanan öğrencilerin kayıtlarını nereden alıyorlar?”

Gözler okulların yönetimlerine kayıyor. Bu kadar önemli ve gizli olması gereken bilgileri acaba nereden ve kim sızdırıyor? Bu sızıntıya karşı YÖK veya okul rektörlüğü harekete geçiyor mu dersiniz?

Sorular o kadar çok ki. Keşke yukarda yazdıklarımın isimlerini verdiğimde birşeyler değişecek olsa...

Bolu’da Tarikat yurtları –evleri

Sevgili okurlar hatırlarsanız AİBÜ kayıtları zamanında gazetemizde “Aibü’de Öğrenci Avı Başladı” diye bir haber yapmıştım. Yasak olmasına rağmen okula çıkan yurt öğrencileri, cemaat yurtlarının tanıtımını yapıyorlar, bunu bir tek güvenlikçiler bilmiyorlardı! Haber çok ses getirdi. Gerekli merciilere yaptığım şikayet sonucunda biraz da olsa önlem alındığını gördüm. Hatta içeriden (Cemaat yurdunun içinden) aldığım duyuma göre yaptığım haber sonrasında bazı fakültelerde kendilerine göz açtırmamışlar. Bunun için başta İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi yönetimini kutluyotum.Daha önceden de tanıdıkları beni okulda fakültelerin önünde her gördüklerinde ayrı bir yere kaçarak uzaklaşmaları, psikolojilerini çok da iyi anlatıyordu. Sonuçta hukuk dışı bir iş yapıyorlardı ve bunun farkındaydılar. Tabi ne yapsınlar, emiri büyük yerden alıyorlar.Onlara kızmıyorum...Emirleri büyük yerlerden geliyor.AİBÜ Kayıt Danışma yazısının altına stand açan yurt için ise henüz birşey yapıldığını duymadım. Resimle belgelememe rağmen bu konuda hiçbir adım atılmaması çok manidar!Neyse geçti bitti, yine içeriden aldığım habere göre son günlerde fazlasıyla rahatsız oldular. Yaptıkları kanunsuz işi rahatca devam ettiremediler. Bu arada da kulaklarımı çok çınlattılar.Bu yazıdan sonra daha da çok çınlatacaklar. Hatta bundan sonraki yazımda onlar konuşmaktan, ben kulak çınlamasından uyuyamaycağım. Malumunuz avlanan öğrenciler cemaat yurtlarına yerleştiler. Birinci sınıf öğrencilerini yurtlarına, üst sınıfa gelenleri evlerine yollayan cemaat yurtları, isteyene 3 isteyene 4 kişilik ve her birinin başında farklı bölümlerden ablalar bulunan evleri öğrencilere açıyorlar.Fakat bu yıl, her yılki aldığımduyumlardan fazlasını alıyorum. Cemaat yurtlarından bugüne kadar çıkan ve bayramdan sonra diğer NORMAL yurtlara geçecek olan kız öğrenci sayısı geçen yıla göre çok fazlaymış. Bunun da nedeninin bu yıl daha da bir artan manevi baskı olduğunu söylüyorlar. İki kavramı açıklayayım. Normal yurt, öğrencilere barınma ve yiyecek temin eden yurt anlamına gelir. Burada insanlara zorlama ve manevi baskı yapılmaz, namaz kılmadı, askılı giydi diye yurttan atılmaz.Manevi baskı dediğim de şöyle oluyor. Evdeki ablalar öğrencilere soruyor: “Namaz kılıyor musun?” Öğrenci hayır derse “Tüh, keşke kılsaydın” diyor. Evde yabancılanıyorsun, odanda yabancılanıyorsun, yanındakiler sana yabancılaşıyorlar. Eskisi kadar çok konuşmuyorlar ama küsmüyorlarda.Özellikle sabah namazlarında tüm ışıklar açılıyor, uykudan kaldırılıyorsun.“Oruç tutuyor musun?” diye soruyorlar, tutmuyorsan akşam aç kalabiliyorsun. Zaten bu ikisini yapmaman, dışlanman ve açığının aranması için yeterli bir sebep oluyor. Bu gibi olaylar başına gelen kızlarımızın içine yurttan atılabileceği korkusu doğuruluyor. Kalacak yeri olmayan veya parası olmayan kızlar ise mecburen isteklere uyuyor. Hala o yurtlarda kalan kaç kişi biliyorum “okul bitene kadar katlanacağım ama onlar gibi olmak istemiyorum ama mecburum” diyen. Birde sohbetler var. Devlet yurtlarında kendi içlerinde, kendi yurtlarında ise yurtcana düzenlenen. Burada neler anlatılıyor biliyor musunuz? Muhtemelen bilmiyorsunuz. Merak etmeyin bunları “F tipine hayır” diyen köşe yazarlarımızın çoğu da bilmiyor. Bir sonraki yazımda sıra bu hikayelere geliyor.Ne demiştim? Korkmazsanız size geleceğinizi göstereceğim. Gelecekteki öğretmenlerinizi, doktorlarınızı, idarecilerinizi, gelinlerinizi göstereceğim... İsimlerini de vereyim mi?